مشکلات مذهبی معیشتی در ایران

 اصل ۲۷ قانون اساسی ایران یکی از اصول حقوق بشر محسوب می‌شود که بسیاری از حقوق‌دانان معتقدند تا حدی شبیه ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است. ماده ۲۰ اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر عنوان می‌کند: «هر شخص حق دارد از آزادی تشكيل اجتماعات، مجامع و انجمن‌های مسالمت‌آمیز بهره‌مند شود و هیچکس را نباید به شرکت در هیچ اجتماعی مجبور کرد.» اما بزرگ‌ترین تفاوت این اصل با ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر محدود کردن آن به عدم حمل سلاح و اخلال مبانی اسلام است. شاید بتوان گفت محدودیت حمل سلاح توسط افراد به دلیل امنیت اجتماعی شهروندان در نظر گرفته شده و تناقضی با حقوق شهروندی ندارد اما عنوان کردن عبارت «عدم اخلال در مبانی اسلام» مفهوم بسیار وسیعی دارد و دقیقاً به همین دلیل است که دولت جمهوری اسلامی از همین تفسیر موسع سوءاستفاده کرده و با تشکیل هر گونه تجمع برخورد قهری می‌کند. از سوی دیگر شاهد هستیم که دولت، با بسیاری از تجمعات دیگر نیز مانند تجمعات کارگری و یا معلمان نیز برخورد قهری داشته و مانع ایجاد آن‌ها می‌شود و این در حالی است که تجمعات معلمان و کارگران مبانی اسلام را مختل نمی‌کند و حمل سلاحی هم در کار نی

 ابراهیم رئیسی هم سید است و هم روحانی و این هر دو از ایشان چهره ای متمایز ساخته که از دو ویژگی منحصر بفردی که در ساختار جمهوری اسلامی ارزش تلقی میشود برخوردار است در کنار این موارد ابراهیم رئیسی بسبب اعتمادی که حاکمیت به او داشته از ابتدای امر در مسیر فکری شیعیزم افراطی حرکت کرده و از کشتن به اسم اسلامگرائی ترسی به خود راه نداده و در مسئولیتهای مختلف بدون توجه به میزان تطابق احکام صادره به نص قانون، آنچه مطلوب حاکمیت بوده را اجرا کرده و از آن میتوان به اعدام زندانیان در تابستان شصت و هفت اشاره کرد. ابراهیم رئیسی یکی از چهار عضو "کمیته مرگ" بوده و به فرمان این کمیته؛ هزاران زندانی که مشغول گذراندن حکمشان بودند، در تابستان سال ۶۷ اعدام شدند. صعود سیاسی ابراهیم رئیسی از همان جوانی آغاز شده و او از فردای پیروزی انقلاب اسلامی در موقعیت‌های حساس فعالیت کرده است. ابراهیم رئیسی در سن ۲۰ سالگی و در همان نخستین روزهای پس از شکل‌گیری حکومت اسلامی به عنوان دادستان کرج منصوب می‌شود. رئیسی وظیفه دادستانی همدان را برعهده می‌گیرد و در سال ۶۴ به عنوان معاون دادستان تهران کار خود را ادامه

  در شبهای گذشته و در چند روز سراسری شدن این اعتراضات در استان خوزستان، مصطفی نعیماوی٬ ۲۶ ساله و از اهالی شادگان با شلیک مستقیم گلوله کشته شد. موضع‌گیری مقامات درباره این خبر چنانچه انتظار می‌رفت سلب مسئولیت از خود بود. امید صبری‌پور، سرپرست فرمانداری شادگان همان الگوی قدیمی نظام را برای این قتل هم به کار گرفت و گفت که «افراد فرصت طلب و اغتشاشگر» این فرد که «یکی از تجمع‌کنندگان» بوده را کشته‌اند و به ایسنا گفت که «مسببان این حادثه» بازداشت شده‌اند. حال اعتراضات ادامه دارد و تعداد زخمی‌ها در حال افزایش است. همچنین سازمان حقوق بشر ایران در توییتی خبر داد که قاسم خضیری، نوجوان ۱۷ ساله، که در اعتراضات شب گذشته در کوت‌عبدالله اهواز، بر اثر تیراندازی نیروهای امنیتی مجروح شده بود، در بیمارستان جان باخت. اخبار تایید نشده هم در شامگاه شنبه از کشته‌ی سومی در این جریان خبر می‌دهد، نام این فرد علی مزرعه عنوان شده. گزارش‌های تصویری از خوزستان حاکی از حضور کودکان در میان تظاهرکنندگان و زخمی‌هاست. بی‌آبی قطره آخری بود که کاسه صبر خوزستانی‌ها را لبریز کرد. دیری است که این استان به جز گرمای تابستا

  مسیح علی‌نژاد، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر، می‌گوید حکومت ایران در هدف خود برای «خفه‌کردن» صدای او و مردم موفق نخواهد شد و توطئه ربودن او منجر به «تغییر مسیر» او در زندگی و فعالیت‌هایش نخواهد شد. به گفته خانم علی نژاد، او در این دوران با همکاری پلیس آمریکا چند بار به خانه‌های امن رفته‌ است و اقدامات پوششی که طبق توصیه‌های پلیس آمریکا را انجام داده است ولی باز ماموران اطلاعاتی جمهوری اسلامی محل سکونت او را پیدا کرده بودند. او با اشاره به اینکه اکنون مشخص شده که افراد دیگری در کشورهای مختلف هدف تیم اطلاعاتی جمهوری اسلامی بوده‌اند، حکومت ایران را مانند «یک ویروس» می‌داند و به کشورهای غربی می‌گوید که مذاکره با چنین کشوری،‌ نه تنها بر علیه منافع مردم ایران که بر علیه منافع و امنیت ملی این کشورهاست. وزارت دادگستری آمریکا امروز در بیانیه‌ای اعلام کرد یک تیم چهار نفره وابسته به دستگاه‌ اطلاعاتی ایران تلاش کرده است که مسیح علی‌نژاد را از نیویورک برباید ولی این برنامه‌ریزی خنثی شده است. بر اساس این بیانیه، علیرضا شوارقی فراهانی، ۵۰ ساله، محمود خاضعین، ۴۲ ساله، کیا صادقی ۳۵ ساله و امید نور

 بیش از سه سال است که رژیم جمهوری اسلامی و طالبان رابطه‌ای به‌ظاهر دوستانه برقرار کرده‌اند؛ رابطه‌ای که به سفر ملا عبدالغنی برادر، یکی از بنیانگذاران طالبان، از دوحه به تهران و ملاقات او با سران حکومتی در ایران در بهمن ۱۳۹۹ منتهی شد. مقامات افغانستان این رویداد را مصداق بارز همکاری سیاسی این گروه افراط‌گرای اسلامی با رژیم جمهوری اسلامی ایران توصیف کردند و گواهی بر ادعایشان مبنی بر حمایت تسلیحاتی سپاه پاسداران از این گروه افراط‌گرا؛ ادعایی که البته تا به امروز نتوانسته‌اند آن را اثبات کنند. برخلاف آن‌‌چه به نظر می‌رسد، رابطهٔ سیاسی جمهوری اسلامی ایران و طالبان می‌تواند همچون رابطهٔ سپاه قدس و گروه‌های افراط‌گرای وابسته به القاعده و نزدیک به طالبان در منطقهٔ اورامانات و کردستان ایران و عراق باشد؛ رابطه‌ای که در سال ۱۳۸۰ آغاز شد و در نهایت در سال ۱۳۸۸ به‌تدریج به یک تقابل نظامی بین ارگان‌های امنیتی و اطلاعاتی رژیم جمهوری اسلامی و این گروه‌های افراطی سلفی تبدیل شد و نهایتاً به بازداشت و اعدام صدها عضو گروه‌های وابسته به القاعده در استان‌های کردستان و آذربایجان غربی در سال‌های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹

  با آغاز تابستان و افزایش دما انتظار می‌رود ساعت‌های قطع برق افزایش یابد و در برخی مناطق تا شهریور ادامه داشته باشد. قطع برق تامین آب لوله‌کشی و فعالیت صنایع را هم با معضلات جدی روبرو کرده است. هنوز تابستان آغاز نشده بود که برای بیش از ۲۲ استان ایران جدول قطع برق برای هفته دوم خرداد ماه منتشر شد. پیش از آن قطع برق بیشتر بدون اعلام قبلی رخ می‌داد. اعلام برنامه و جدول قطع برق همچنان ادامه دارد و با گرم‌تر شدن دمای هوا و افزایش مصرف، نوبت و مدت خاموشی نیز در بسیاری از شهرها افزایش یافته است. در حال حاضر برنامه خاموشی‌ها در اغلب استان‌ها برای یک دوره زمانی تا دهم تیرماه منتشر شده و مطابق معمول تا آن تاریخ جدول قطع برق در روزهای بعدی اعلام می‌شود. احتمال ادامه خاموشی‌ها تا پایان شهریور براساس پیش‌بینی وزارت نیرو تا ۱۵ شهریورماه احتمال خاموشی روزانه مشترکان خانگی وجود دارد و این مسئله ممکن است تا پایان شهریور هم ادامه یابد. چرایی قطع برق در اساس به عدم موازنه تولید و مصرف مربوط می‌شود اما در عمل متغیرهای بسیاری می‌توانند در این فرآیند تاثیرگذار باشد. در هفته پایانی خرداد ماه میزان مصر

 به فاصله یک روز پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دوره سیزدهم در ایران، اعتصابات صنفی کارگران پیمانی در مناطق نفتی آغاز شد. پالایشگاهها و نیروگاههایی استراتژیک برای حکومت ایران، که صدها کارگر پیمانی در واحدهای در حال ساخت و تجهیز آن مشغول به کار هستند، یک به یک به صف اعتصابیون پیوستند. اجرای ناقص یا عدم اجرای قوانین و دستورالعمل‌های کار، سطح پایین حقوق و دستمزد و کمبود امکانات رفاهی، دلایل اصلی بروز اعتراضات کارگران است. اما این اولین بار نیست که صدای اعتراض کارگران این مناطق بلند می‌شود. برون‌سپاری بی‌ضابطه فرآیندهای زیرساختی و اجرایی و نقض گسترده حقوق کار، سالهاست زمینه اعتراضات کارگری را در این مناطق فراهم کرده و به یکپارچگی تدریجی و آگاهی هرچه بیشتر کارگران علیه سیاست‌های به گفته آنها برده‌داری و استثمار نیروی کار در ازای مزد نابرابر منجر شده است. با اینهمه پرسش اینجاست که اعتراضات اخیر چه ویژگی‌هایی دارد که آن را به نقطه عطفی در روند مطالبه‌گری کارگران پیمانی تبدیل کرده است. گروههای اعتصاب‌کننده شامل کدام رده‌های شغلی می‌شوند و چرا با گذشت نزدیک به یک هفته از برگزاری این اعتراض

  در اثر واژگونی اتوبوسی حامل خبرنگاران حوزه محیط زیست در شمال غرب ایران، دو تن از خبرنگاران کشته و چندین تن مصدوم شدند. این رخداد در شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه در میان اهالی رسانه بازتاب گسترده‌ای داشته است. بار دیگر یک تصادف جاده‌ای و واژگونی اتوبوس، این بار با مرگ دو خبرنگار و زخمی شدن ده‌ها خبرنگار دیگر. عصر روز چهارشنبه، ۲ تیر، اتوبوس حامل خبرنگاران که برای تهیه گزارش از وضعیت دریاچه ارومیه به آن منطقه سفر می‌کردند، در نزدیکی شهر نقده واژگون شد. مهشاد کریمی، خبرنگار حوزه محیط زیست خبرگزاری ایسنا و ریحانه یاسینی، خبرنگار ایرنا در این سانحه جان باختند. این سانحه چندین مصدوم نیز بر جای گذاشت. سفر خبرنگاران برای بازدید از پروژه‌های احیای دریاچه ارومیه با دعوت ستاد احیای دریاچه ارومیه انجام شده بود. این سانحه با مرگ دو خبرنگار جوان حوزه محیط زیست، واکنش‌های فراوانی را در شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه از سوی اهالی رسانه در پی داشته است. چرا آن‌ها را سوار "اتوبوس قراضه" کردید؟ بسیاری از خبرنگاران در ایران با انتشار فیلمی در شبکه‌های اجتماعی، سخنان یکی از خبرنگاران جان به در برده